Beata mówi o Fundacji, że dzięki niej odważyła się marzyć. Dzięki tej odwadze starczyło jej sił, by – po latach duchowej formacji w fundacyjnej wspólnocie – wraz z przyjaciółmi doprowadzić do realizacji wymarzonego projektu. Tak powstał pierwszy punkt przedszkolny „LOLEK”, prowadzony przez Stowarzyszenie Absolwentów Dzieło w duchu nauczania Jana Pawła II.

W 2007  roku, przed maturą, wzięłam udział w konkursie akademickim im. bp. Jana Chrapka  organizowanym przez Fundację. Zostałam jego laureatką, spowodowało to włączenie mnie do grona stypendystów. Dzięki wygranej w konkursie rozpoczęłam studia dzienne na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku polityka społeczna i otrzymałam stypendium, które pomogło mi w studenckim utrzymaniu.

Dzięki Fundacji zyskałam przede wszystkim Przyjaciół – prawdziwych, bezinteresownych, o tych samych wartościach, podobnych zainteresowaniach. Poznałam wielu dobrych, uczciwych ludzi. Dzięki Fundacji dojrzałam duchowo, uwierzyłam we własne siły, nauczyłam się marzyć.

Bez wątpienia najpiękniejsze wspomnienia to fundacyjne wyjazdy – obozy wakacyjne, podczas których pracowałam w charakterze wolontariusza w biurze obozu. To wspólne doświadczenie pracy, wspólnej modlitwy, to coś, czego nie da się zapomnieć. Podobnie jak wieczornych rozmów przy ognisku o rzeczach bardziej i mniej ważnych.

W trakcie studiów dwukrotnie byłam koordynatorem zbiórki publicznej towarzyszącej obchodom Dnia Papieskiego w Warszawie. W czasie wakacji pracowałam w biurze obozów stypendystów – kierowałam sekretariatem, wspierałam Biuro Prasowe. W trakcie roku akademickiego wspierałam bieżące prace biura Fundacji, angażowałam się społecznie w akcje innych organizacji – Szlachetną Paczkę organizowaną przez Stowarzyszenie Wiosna czy działalność Fundacji Świętego Mikołaja, wspomagającej rodzinne domy dziecka.  Od ponad roku jestem Wiceprezesem Stowarzyszenia Absolwentów Fundacji i dyrektorem pierwszego przedszkola „Lolek” założonego przez absolwentów na warszawskim Mokotowie.