Jak co roku Centrum Opatrzności Bożej odpowiedzialne było za organizację Warszawskiego Święta Dziękczynienia; do pomocy w tym wielkim przedsięwzięciu nie zabrakło także nas- Stypendystów Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. Licznym gronem reprezentowaliśmy się w każdego rodzaju powierzanych nam pracach na terenie Świątyni Opatrzności Bożej- to był trudny dzień, jednakże w stu procentach opłacalny i udany. Jedną z najważniejszych funkcji, w których stypendysta mógł mieć swój bezpośredni wkład była okazja we wcielenie się w rolę przewodnika po Panteonie Wielkich Polaków. To bardzo ciekawa i odpowiedzialna praca, bowiem od nas zależało, jak przedstawimy wiernym licznie przybywającym pielgrzymom obraz Świątyni. Przygotowania nie były łatwe: już tydzień wcześniej udałem się zwiedzić indywidualnie Panteon Wielkich Polaków, aby móc na spokojnie zapoznać się z programem zwiedzania oraz posłuchać przewodnika- sam miałem stać się nim za kilka dni! Ponadto nie zabrakło dostarczenia solidnej wiedzy książkowej, w celu udzielania wyczerpujących odpowiedzi. Jednym słowem pracy było dużo, jednak mogliśmy dzięki temu malować wyobraźnię słuchających, którzy nie tylko patrzyli, ale także doświadczali historii. Od zakończenia Dziękczynnej Mszy Świętej, czyli od godziny 13:30 grupa przygotowanych i gotowych do oprowadzania przewodników stała wraz ze mną przy wejściu do podziemnego kościoła, gdzie zaczynało się nasze zwiedzanie. Przed nami rozpościerała się ogromna kolejka wiernych. To wielka radość dla każdego przewodnika widzieć tak wiele chętnych osób do oprowadzenia. Każdy z nas dostawał kilkudziesięcioosobową grupę, czekał na sygnał od służb porządkowych i mógł przechodzić do działania. Początkowo zżerała mnie trema, jednak w miarę postępu i nabierania wprawy po trzecim oprowadzaniu nabrałem stuprocentowej pewności siebie. Przy tej pracy nie można popaść w rutynę: Różnorodność zadawanych pytań powodowała, iż Każda grupa zwiedzających była inna. Nieobliczalne pytania, zaskakujące dopowiedzenia a nawet świadectwa osób znających spoczywających w Panteonie Wielkich Polaków czyniły ograniczony czas wycieczki małą przygodą. Największym zainteresowaniem cieszyły się relikwie błogosławionego Jana Pawła II, księdza Jerzego Popiełuszki oraz Świętego Andrzeja Boboli- patrona Polski. Ponadto turyści wykazywali niezmierną ciekawość, będąc karmieni dużą porcją architektonicznych ciekawostek, przemieszanych z faktami historii budowy Świątyni Opatrzności Bożej. W ten sposób nie trzeba było być Wielkim Polakiem, aby doświadczyć wielkiego dzieła. Satysfakcja ogromna, a jeszcze większa radość wzbudzała się we mnie za każdym razem po otrzymaniu na zakończenie braw od oprowadzonej grupy. Nie pozostawało nam nic innego jak cieszyć się z odpowiednio wykonanej pracy, dzięki której przyczyniamy się nie tylko do Wspierania Budowy Świątyni, ale także pokazywania jej wewnętrznego piękna. Poświęcony czas w Świątyni Opatrzności Bożej dał nie tylko okazję do dawania ludziom dobrego świadectwa o sobie ale także imieniu Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia.

Tomasz Kawerski