Magda – jej przygoda z Fundacją rozpoczęła się w 2008 roku. Tu znalazła umocnienie w wierze i przyjaciół, którzy są dla niej świadectwem chrześcijańskiego życia i motywacją do pracy nad sobą. Zaangażowanie w życie Warszawskiej Wspólnoty Akademickiej oraz projekt „Szlachetna Paczka”, w którym była wolontariuszem, liderem, rzecznikiem prasowym i darczyńcą – ukształtowało w niej chęć i powołanie do służby drugiemu człowiekowi. Pierwsza misjonarka wśród stypendystek i pierwsza stypendystka wśród misjonarek! Służyła na Węgrzech, Rumunii, a kilka miesięcy temu wróciła z Meksyku. Bez względu na to, gdzie aktualnie się znajduje – najbardziej chce świadczyć o Bożej Miłości.

Mateusz – stypendysta z ośmioletnim stażem. Fundacji zawdzięcza motywację do stawania się lepszym w nauce oraz zachętę do angażowania się w wolontariat. Jak sam przyznaje – to tutaj nauczył się odwagi i gotowości, by świadczyć o Bogu. Wspólna modlitwa, zabawa i praca w warszawskiej wspólnocie akademickiej, której przez 2 lata był szefem – nauczyła go odpowiedzialności oraz ukształtowała jego charakter zgodnie z chrześcijańskimi wartościami. Dziś stara się przekazywać dalej, to czego nauczył się jako stypendysta – m.in poprzez aktywność w projektach Szlachetnej Paczki.

Robert – Fundację poznał najpierw jako zuch, a później harcerz – poprzez włączenie się w coroczne zbiórki podczas Dnia Papieskiego. Następnie dzięki pomocy nauczycieli, sam trafił pod jej skrzydła. Dzięki wsparciu Fundacji mógł rozwinąć swoją pasję do astronomii i rozpocząć przygodę z astrografią – którą kontynuował podczas stażu w CERN (Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych zajmującej się pracą z użyciem Wielkiego Zderzacza Hadronów). W czasie stypendialnej formacji zaangażował się wolontariacko w pomoc Fundacji „DAM siebie”, Harcerskim Klubie Ratowniczym, PCK czy w Szlachetnej Paczce. W Fundacji znalazł przyjaciół, którzy tak jak on są gotowi do pracy i poświęceń. To właśnie ona obudziła w nim wiarę i chęć do zmiany najbliższego otoczenia.

Beata mówi o Fundacji, że dzięki niej odważyła się marzyć. Dzięki tej odwadze starczyło jej sił, by – po latach duchowej formacji w fundacyjnej wspólnocie – mimo wielu trudności wraz z przyjaciółmi doprowadzić do realizacji wymarzonego projektu. Tak powstał pierwszy punkt przedszkolny „LOLEK”, prowadzony przez Stowarzyszenie Absolwentów Dzieło w duchu nauczania Jana Pawła II.

Łukasz jest niesamowicie pozytywnym człowiekiem o wielkim sercu, a jednocześnie studentem trzeciego roku Technologii Chemicznej na Politechnice Gdańskiej i wolontariuszem Fundacji „Trzeba marzyć”, w której działanie angażuje się całym sercem i poświęca jej wiele czasu wolnego. Interesuje się sportem. Byłby szczęśliwy, mogąc zwiedzać egzotyczne i odmienne kulturowo części świata. Do wspólnoty stypendialnej Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” należy od 2011 roku.

Adam Kopacki – student stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim. Do Fundacji trafił w drugiej klasie gimnazjum. Pochodzi z małej miejscowości w województwie łódzkim, ale już w liceum przeprowadził się do Warszawy, aby to tu móc się uczyć i rozwijać swoje umiejętności. Jak sam mówi – w Fundacji dostał szansę rozwoju i pogłębienia swojej relacji z Panem Bogiem. Jednak najcenniejsze są dla niego przyjaźnie, które zawarł jako stypendysta. Udziela się wolontariacko oraz angażuje się w działania organizacji pozarządowych i kół naukowych.